Göz gözü görmedi, barut ve is kokusu insanın boğazını yaktı! Komutandan askerine unutulmayan söz

Bandırma’da yaşayan Fatih Öztürk, 1996 yılında jandarma komando er olarak askerlik vazifesini yapmak üzere Şırnak Çakırsöğüt Karakolu’na gitti. Öztürk, 1 yıl sonra Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından Irak’ın kuzeyinde gerçekleştirilen ‘Çekiç Operasyonu’na katıldı. Teröristlerin attığı havanın birliğine düşmesi sonucu Fatih Öztürk ile kumandanı olan Jandarma Uzman Çavuş Ecevit Karakoyun yaralandı. Sırtından ve başından yara alan Karakoyun, sağ kolu kopan ve sırtında derin yaralar bulunan Öztürk’ü bilincinin kapanmaması için konuşturmaya başladı.

“EVET, SÖZ”

Çağırılan helikopter gelerek, Karakoyun ve Öztürk’ü operasyon bölgesinden aldı. Fatih Öztürk helikopterdeyken, kumandanı Karakoyun’a “Emekli olunca Bandırma’ya yerleşecek misiniz?” diye sordu. Kumandanı ise “Evet, yerleşeceğim, söz” diye karşılık verdi.

Helikopter, Hakkari’nin Çukurca ilçesine indi ve Fatih Öztürk ile kumandanı başka hastanelere kaldırıldı. Kolunu kaybeden Öztürk, uzun süren tedavinin akabinde gazi olarak Bandırma’ya gelirken, kumandanı ise Diyarbakır’da misyonunu sürdürdü. Olaydan 1 yıl sonra askerini arayıp sıhhat durumunu öğrenen Karakoyun, kendisine “Fatih, yaralıyken bana daima olarak, ‘Komutanım emekli olunca Bandırma’ya yerleşecek misiniz?’ diye soruyordun. Ben de sana kelam verdim geleceğim, diye. O anları hatırlıyor musun?” dedi. Öztürk’ün “Hayır, hatırlamıyorum” demesi üzerine Karakoyun, sözümü tutacağım diyerek telefonu kapattı.

10 YIL SONRA VERDİĞİ KELAMI TUTTU

Olaydan 10 yıl sonra 2017 yılında malulen emekliye ayrılan Ecevit Karakoyun, askerine verdiği kelamı tutarak eşi ve 2 çocuğuyla Bandırma’ya yerleşti. 15 yıldır dostluklarını sürdüren kumandan ve askeri, ailece görüşüp bir ortaya gelince o günleri konuşup, fotoğraflara bakarak anıları tazeliyor.

‘BENDEN SÖZ İSTEDİ’

Olayın yaşandığı günün sabahında; göz gözü görmez şekilde, barut ve is kokusunun insanın boğazını yaktığı ortamda gözünü açtığını söyleyen Gazi Karakoyun, “Hava aydınlanınca helikopter yaralıları almak için üs bölgesine geldi. Fatih’imi ayaklarımın tabanında gördüm, durumu ağırdı, şuuru de kapanmak üzereydi. Şuurunu açık tutmak için sorular sormaya başladım. Askerim en son, ‘Emekli olunca Bandırma’ya yerleşecek misin?’ diye birkaç sefer sordu. Sonunda, ‘Söz mü?’ dedi. Ben de ‘Evet, kelam veriyorum Bandırma’ya yerleşeceğim Fatih’im’ dedim. Çatışmada ben başımdan ve sırtımdan, Fatih de kolundan ve sırtından yaralanmıştı. Helikopterden Hakkari Çukurca’ya indik ve orada yollarımız ayrıldı. Ben oradan Diyarbakır’a, Fatih’ de oradan Van istikametine ayrılmış oldu. Verilen kelam daima aklımda kaldı” dedi.

‘SÖZÜMÜ YERİNE GETİRDİM’

Olaydan 1 yıl sonra askerini telefon ile aradığını belirten Ecevit Karakoyun, şöyle konuştu:

“Ayrı hastanelerde tedavi gördük. Fatih’in denetiminin devam ettiği öğrenince telefonla aradım. Kendisine, ‘Ben hala misyon yapıyorum, sıhhatim el verdiği sürece vazife yapmaya devam edeceğim. Sana bir kelam vermiştim hatırlıyor musun?’ diye sordum. O hatırlamadığını söyledi. ‘Emekli olunca Bandırma’ya yerleşeceksin, benim yanıma geleceksin’ diye kelam istedin. ‘Ben sözümün gerisindeyim ve emekli olunca Bandırma’ya yerleşeceğim’ dedim. O kelamını hatırlamadı lakin bu türlü bir şey olmasından gurur duyacağını söyledi. Ben 10 yıl daha mesleğime devam ettim. En son GATA’da terörle çabadan ötürü çalışamayacağıma dair rapor hazırlanınca emeklilik kararı verildi. Çatışmadan 10 yıl sonra askerime verdiğim kelamı yerine getirdim ve Bandırma’ya yerleştim. Sözümü yerine getirdiğim için gururluyum” diye konuştu.

’10 SENE SONRA BANDIRMA’DA BULUŞTUK’

Gazi Fatih Öztürk de “En son hatırladığım çok ağır çatışma vardı. Mevzinin yanında 3 havan vardı. Ben komutanıma ‘Bunları atayım, ondan sonra geleyim’ dedim. ‘Tamam, at’ dedi. Onları attıktan sonra mühimmat bitti. Attım, tam geldim, yattım; mevziye havan geldi. O sırada bir asker geldi ‘Ne oldu Fatih?’ dedi. Benim kolum gitti, kolumu kaybettikten sonra ‘Vatana hayrım olmaz, çek vur beni’ dedim. O beni tutup üst mevziye götürdü. Daha sonrasını hatırlamıyorum. Komutanımdan kelam almışım. O kelamdan 1 yıl sonra beni aradı. Demişim ki ‘Bandırma’ya yerleşecek misin? Bak kesin gelecek misin?’ Sözü alana kadar sıkmışım. 10 sene sonra Bandırma’da buluştuk ve o vakitten beri daima beraberiz. Ben çok memnunum, daima kumandanım olarak gördüm ve ölene kadar da kumandanım olarak göreceğim” dedi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir